Çöp Sadece Belediyelerin Değil, Hepimizin Sorumluluğu

bitlisbulten@gmail.com

Çöp Sadece Belediyelerin Değil, Hepimizin Sorumluluğu

Çöplerden kurtulmak, yaşam alanımızdaki pek çok tehditten de kurtulduğumuz anlamına geliyor. En azından evin bir köşesinde çürümeye bırakılmış atıkların bizi ele geçirmesine engel oluyoruz. Peki, bu durumu hiç daha geniş çerçeveden düşündünüz mü? Çöplerimizin toplandıkları yerler yine bizim dünyamız ise teorik olarak kendi evimizi pisletmekten kurtulamıyoruz. Tepe takla konuya girmede sakınca görmeden devam ediyorum.

Hafta sonu ailecek piknik yapalım dedik, demesine ama yerler çöplerle dolu olması üzdü beni ve rahatsız edici bir durumdu benim için. Bebek bezi olması ayrıca şaşırttı beni. Aklıma direk ev hanımları ve güzel alımlı çalımlı kızlarımız geldi. Evde de böyleler mi? Hanımefendilerin evlerinde yerde bir tanecik çöp olması moral bozucu olmaz mı? Tahammül edebilirler mi? Acaba anneler çocuklarının altını açtıktan sonra bebek bezini salonun ortasına atıp bırakırlar mı? Öyle olduğunu düşünmüyorum ama evlerindeki hassasiyeti dışarıda da, piknikte de göstermeliler ki yetiştirdikleri kız veya erkek çocukları yere ve çevreye çöp atılmamasını öğrensinler.

Evlerinin içi bu kadar temiz olan insanlarımızın sokakları ve piknik yaptıkları alanlar neden bu kadar pis? Vatan toprağını cennet kabul edip kutsayan bir millet, dağı, taşı, parkı, bahçeyi neden bu kadar pis bir hale getirdi? Bizim sorunumuz evimizin ötesinde olup biteni kendi derdimiz saymamakla başlıyor. Dağı, taşı devlete ve sokağı, parkı belediyeye havale ediyoruz. Hal böyle olunca da evimizin dışındaki pisliği kendimize dert etmiyoruz. Ortalığı pislik götürse de sorun benim değil deyip yüz çeviriyoruz. Yani çöp meselesini milli bir mesele olarak görmüyoruz. Eğer Türkiye dünyanın en temiz ülkesi olacak ise, ilk yapmamız gereken şey bu algıyı değiştirmek. Bu ülkenin her bir köşesini evimizin içi gibi temiz tutmak her birimizin görevi.

Her şeyi devletten, belediyeden bekleyerek üstesinden gelinecek bir sorun değil çöp meselesi. Sorumluluk hepimize düşüyor. Size, bana... Hep beraber yaşadığımız çevreyi cennet edelim.

Sevgi ve hoşgörüyle kalın.